مقایسه آثار اسانس دو گونه گیاه Origanum vulgare L. و Origanum majorana L. بر رده سلول سرطانی BCL-1 و سلولهای سیستم ایمنی

گیاهان خانواده نعناعیان منبع غنی از ترکیب‌های دارویی با خواص ضدسرطان هستند. در بسیاری از تحقیقات تنها به خواص ضد سرطانی این ترکیب‌ها پرداخته شده است و به سمّیت آنها بر سلول‌های سالم توجهی نشده است. این مطالعه با هدف ارزیابی و مقایسه اثرهای سمّی اسانس‌ دو گونه از جنس مرزنجوش (خانواده نعناعیان) شامل Origanum vulagare L. و Origanum majorana L. بر رده سلول سرطانی BCL-1 و لنفوسیت (ایمنی اکتسابی) و ماکروفاژ (ایمنی ذاتی) نرمال در شرایط In vitro طراحی شده است. نمونه گیاهان تهیه و اسانس روغنی با روش تقطیر با آب آماده شد. سپس آنالیز اسانس‌ها با دستگاه‌های GC و GC.MS انجام گردید. رده سلول سرطانی BCL-1، لنفوسیت و ماکروفاژ نرمال با غلظت‌های مختلف اسانس‌ها به مدت 24 ساعت کشت داده شد. حیات سلولی و مسمومیت سلولی تحت تأثیر اسانس‌های روغنی از طریق سنجش MTT و LDH تعیین شد. نتایج GC.MS تنوع ترکیب‌های دو اسانس را نشان می‌دهد، به‌طوری که تنها دارای 12 جزء مشترک می‌باشد. دو اسانس در محدوده غلظت 1-01/0 درصد (O. vulgare 47-79% و O. majorana 30-82%) موجب مهار رشد سلول سرطانی BCL-1 می‌شود (IC₅₀ اسانس O. vulgare: 01/0% و IC₅₀ اسانس O. majorana: 03/0%). هر دو اسانس در بالاترین غلظت (1%) فعالیت حیاتی سلول‌های ایمنی را کاهش نمی‌دهند. همچنین با توجه به نتایج آزمون LDH هیچ‌یک از غلظت‌های مورد آزمایش دو اسانس اثر سمّی بر لنفوسیت و ماکروفاژ نداشتند. اسانس گیاهان O. vulgare و O. majorana کاندید مناسبی برای درمان سرطان می‌باشند، زیرا علاوه‌بر داشتن خاصیت ضدسرطانی قوی، در سلول‌های نرمال سیستم ایمنی آسیبی ایجاد نمی‌کنند.