اثرات فارماكولوژيك شيرين بيان
گیاه شیرین بیان، گیاهی چند ساله از خانواده بقولات (Fabaceae) است که به واسطه دارا بودن ترکیبات دارویی و غذایی مهم در ریشه و ریزوم آن در دنیا حائز اهمیت بوده و مورد توجه صنایع دارویی، غذایی و حتی دخانیات قرار گرفته است.
نام علمی گیاه شیرین بیان Glycyrrhiza glabra L. ،
نام انگلیسی آن Licorice يا Liquorice می باشد.
گلیسیریزا گلابرا یک نام یونانی است و از دو واژه گلیکیس به معنی شیرین و ریزا به معنی ریشه مشتق شده است. گلابرا به معناي صاف و بدون کرك است که اشاره به بدون کرك بودن میوه این گیاه دارد.
شیرین بیان گیاهی مدیترانه اي بوده و در جنوب شرق آسیا گسترش زیادي دارد. این گیاه از جنوب اروپا تا آسیاي مرکزي میان دو عرض جغرافیایی 30 تا 45 درجه نیمکره شمالی رویش دارد. شیرین بیان در ایران تقریباً در تمام شمال، شرق، غرب و مرکز کشور به وفور یافت می شود.
ریشه و ریزوم این گیاه حدود 4000 سال است که استفاده دارویی دارند و در دارونامه هاي کشورهایی نظیر آمریکا، چین و سایر کشورها ثبت شده است. از شیرین بیان در طب سنتی آسیا و اروپا براي درمان گاستریت، عفونت هاي تنفسی و زخم هاي پپتیک استفاده می شود.
در طب سنتی چین نیز در درمان هپاتیت، منع رشد تومور و بیماري هاي قلبی کاربرد دارد. در طب سنتی ایران نیز گیاه شیرین بیان به عنوان درمان ورم معده و ضدسرفه استفاده می شده است. گلیسریزنیک اسید با توانایی مهار باکتري هلیکوپیلوري، در درمان زخم معده، مشکلات مخاطی معده و کاهش اسید معده مؤثر است. شیرین بیان بر سیستم غدد درون ریز بدن نیز تأثیرگذار است و مصرف آن ممکن است مقدار تستوسترون خون را کاهش دهد. همچنین اثبات شده است که لیکوریک یا ریشه خشک شیرین بیان اثرات افزایش ترشح سرتونین و پروستاگلندین در معده را دارد و اثرات ضدتورم معده را از این طریق اعمال می نماید.
منابع:
Khanahmadi M M, Naghdi Badi H, Akhondzadeh S, Khalighi – Sigaroodi F, Mehrafarin A, Shahriari S et al . A Review on Medicinal Plant of Glycyrrhiza glabra L.. JMP. 2013; 2 (46) :12
شما می توانید این خبر را در قالب یک فایل PDF چاپ یا ذخیره کنید. |