خواص و مصارف انبه
ریشه و پوست انبه تند، خنک کننده و قابض است. برگهای آن تند، قابض و برای گزیدگی نیش عقرب مفید است. جوشانده برگها، پوست، صمغ، گلها و میوه دانه های انبه مصرف دارویی دارد.
.Mangifera indica L
خانواده پسته : Anacardiaceae
English name: common mango, mango tree
درختی به ارتفاع تا ۱۵ متر، بدون کرک. برگها ساده، به طول ۱۱- ۲۴، به عرض ۴-۸ سانتیمتر، مستطیلی، سرنیزه ای، نوک دار، چرمی، سبز روشن، با سطح فوقانی سبز تیره. گلها در گل آذین پانیکول ایستاده، به طور مشخص بلندتر از برگها، کرکدار،چند جنسی. لوبهای کاسه گل تخم مرغی، در سمت خارجی کرکدار. گلبرگها ۴-۵ تایی، هم پوش، در سطح داخلی بوضوح سه رگه ای. میوه شفت، کم و بیش تخم مرغی، فشرده، به طول مستطیلی، 5/3 - ۲۰ سانتیمتر؛ با میانبر گوشتی، درون بر هسته سخت و رشته رشته ای.
پراکندگی جهانی:
در مناطق گرم و مرطوب جهان به فراوانی کشت شده و می شود و درخت رایج کاشته شده در سراسر هندوستان است.
پراکندگی جغرافیایی در ایران:
کاشته شده در استانهای هرمزگان و سیستان و بلوچستان
مصارف و کاربردها:
ریشه و پوست انبه تند، خنک کننده و قابض است. برگهای آن تند، قابض و برای گزیدگی نیش عقرب مفید است. جوشانده برگها، پوست، صمغ، گلها و میوه دانه های انبه مصرف دارویی دارد. گلهای آن خنک کننده، قابض، بهبوددهنده مزه و اشتها آور، شفادهنده ترشحات سفید و چرکی مجاری تناسلی زنان، اسهال خونی، برونشیت، زردی، تخلیه ادرار هستند. گلهای خشک شده آن برای معالجه اسهال، اسهال خونی مزمن، نزله کیسه مثانه و التهاب مزمن و سوزاکی پیشاب راه مفید است. میوه نارس آن تند، ترش، قابض، خوش مزه، مقوی معده و ضد اسکوربوت است. میوه رسیده آن ملین، مغذی، نیروبخش، مدر، قابض، معرق، خنک کننده، مفید در خونریزیهای داخلی، رحم و ششهاست. پوست میوه قابض، مقوی محرک در نارسایی هضم است. دانه آن مفید برای آسم و پودر آن ضد کرم است. هسته آن قابض و ضد کرم است و برای معالجه اسهال و خونریزی بکار می رود. پوست آن قابض است و برای معالجه خونریزی رحم، اسهال، دیفتری و روماتیسم بکار می رود. صمغ آن برای معالجه ترک پا و جرب بکار می رود و به عنوان ضد سیفلیس نیز کاربرد دارد . جوشانده پوست ساقه آن برای درمان ازدیاد خون قاعدگی بکار می رود. بخور برگهای آن برای درمان ناراحتیهای ریوی استفاده می شود. خمیر تهیه شده از جوانه های رویای جوان برای درمان یرقان و خمیر تهیه شده از پودر پوست ساقه آن با آب لیمو و روغن زنجبیل برای درمان سیفلیس و سوزاک بکار می رود. گلهای خشک شده آن به عنوان قابض برای درمان اسهال مصرف می شود. دم کرده بدست آمده از هسته خشک آن برای درمان زخمها و پودر هسته آن بصورت خمیر برای درمان سوختگی ها بکار می رود.
گردآورنده:دكتر مجيد قرباني نهوجي
منابع:
زرگري، علي. گياهان دارويي. موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، 1376: 192
مظفريان، ولي الله. شناخت گیاهان دارویی و معطر ایران. انتشارات فرهنگ معاصر، 1391
میرحیدر، حسین. معارف گیاهی. دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1372-1373
شما می توانید این خبر را در قالب یک فایل PDF چاپ یا ذخیره کنید. |