خواص دارویی Berberine
Berberine یک ایزوکویینولین آلکالوئید است که به طور گسترده ای در گیاهان دارویی مختلف وجود دارد. جنس Berberis (زرشک ) به عنوان محبوب ترین منبع خوراکی این ماده شناخته شده است.
پوست گیاهBerberis vulgaris حاوی بیشترین میزان این ماده (حدود 5٪) است. Berberine عمدتا در برگ، شاخه ها، ریشه ها، ریزوم ها، ساقه ها و دانه های گیاهان مختلف دارویی وجود دارد. بربرین درون سلول ها نفوذ کرده، بر چندین نوع مختلف از اهداف مولکولی تاثیر گذاشته و عملکرد آنها را تغییر می دهد. بدین ترتیب نحوه ی عملکرد آن ها مشابه با داروهای تجویزی است.
به طورعمده دارای خواص ضد سرطان، ضد باکتری، ضد قارچ، ضد ویروس، ضد التهاب، و آنتی اکسیدان است. با این حال، تحقیقات اخیر نقش مفید آن در بیماری های نورولوژیک، به طور عمده به دلیل اثر آنتی اکسیدانی قوی این ماده، متمرکز شده اند. پتانسیل درمانی Berberine در بیماری های نورودژنراتیو مختلف مانند آلزایمر، بیماری پارکینسون و هانتینگتون اثبات شده است.
مطالعات برای طیف گسترده ای از بیماریها مزایای مصرف این ماده را نشان می دهند، از جمله:
ضد پیری
ضد سرطان
ضد دیابت
کاهش میزان کلسترول خون
درمان عفونت های دستگاه گوارشی
فشار خون بالا
بهبود ایمنی بدن
کنترل و کاهش وزن
موثر در درمان بیماریهای پوستی به ویژه پسوریازیس
میزان مصرف و عوارض جانبی
میزان تجویزی در اکثر مطالعات بین ۹۰۰ تا ۱۵۰۰ میلی گرم در روز است.
معمولا ۵۰۰ میلی گرم، سه بار در روز و پیش از وعده های غذایی کفایت می کند.
تاثیر بربرین کمتر از چند ساعت دوام دارد، پس میزان مصرف آن باید به چند مرحله تقسیم شده تا در تمام طول روز سطح خون پایدار بماند.
در صورت ابتلا به بیماری خاص یا مصرف داروهای خاص به ویژه داروهای کاهش قند خون، پیش از مصرف بربرین با پزشک مشورت کنید.
اصلی ترین عوارض جانبی بربرین به مسائل گوارشی مرتبط است و گزارش هایی مبنی بر درد شکمی، اسهال، نفخ، یبوست و معده درد نیز وجود دارد
گردآورنده:دکتر سعیده ممتاز
منابع:
Ahmed T, et al. Berberine and neurodegeneration: A review of literature. Pharmacol Rep (2015), http://dx.doi.org/10.1016/j.pharep.2015.03.002
شما می توانید این خبر را در قالب یک فایل PDF چاپ یا ذخیره کنید. |