کاربردهای درمانی گیاه زيره سياه، زيره سياه اروپايي
درمان يبوست، قولونج، نفخ، سوء هاضمه، فتق نافي، انقباض هاي قاعدگي، اختلالات انقباضي خفيف دستگاه گوارش، زخم معده و تهوع، تحريك اشتها، كمك به افزايش شيرمادر و درمان بي اختياري ادرار.
نام فارسی: زيره سياه، زيره سياه اروپايي
نام علمی: Carum carvi L.
قسمت مورد استفاده:.
دانه هاي رسيده خشك شده.
موارد مصرف: درمان يبوست، قولونج، نفخ، سوء هاضمه، فتق نافي، انقباض هاي قاعدگي، اختلالات انقباضي خفيف دستگاه گوارش، زخم معده و تهوع، تحريك اشتها، كمك به افزايش شيرمادر و درمان بي اختياري ادرار.
درمان التهاب حنجره ( به صورت غرغره) و التهاب نايژه ها.
به صورت خوراكي و موضعي در كوليك (قولنج) نفخي نوزادان.
به صورت موضعي براي پيشگيري از سردرد (نوع شقيقه اي).
به عنوان ضد ميكروب.
ساير موارد مصرف (در طب سنتي):
قابض، هضم كننده غذا، مدر، قاعده آور و نيز در دهان شويه ها.
اثرات جانبي:
درماتيت تماسي.
تحريك غشاهاي مخاطي؛ اسهال، نارسايي كبدي و كليوي.
موارد منع مصرف:
بيماران مبتلا به افزايش حساسيت به اسانس گياه يا تركيبات آن و يا حساس به گياهان خانواده چتريان يا كاسني.
مصرف در بارداري و شيردهي:
به دليل اثر شل كنندگي عضله رحم به طور تئوريكي، از مصرف گياه در دوران بارداري اجتناب شود.
از مصرف گياه در دوران شيردهي حتي در غذا به دليل اثرات ضد اسپاسم آن بهتر است اجتناب شود.
گردآورنده:دكتر فرحناز خليقي سيگارودي
منابع:
خلیقی سیگارودی، ف، جاروندی، ص، تقی زاده، م. کاربردهای درمانی گیاهان دارویی، چاپ دوم، انتشارات کتاب ارجمند. تهران 1392.
شما می توانید این خبر را در قالب یک فایل PDF چاپ یا ذخیره کنید. |