خواص دارویی چیا، مریم گلی چیا
دانه های این گیاه به مقدار 30-25 در صد روغن حاوی اسید های چرب امگای 3،6،9 است. دانه چیا به قطر یک میلی متر در رنگهای مختلف سفید، خاکستری، قهوه ای و سیاه است . مستقیما" در ترکیب غذا، سالاد و دسر، آجیل و خشکبار، نان و کیک استفاده می شود.
چیا، مریم گلی چیا Chia) Saliva hispanica)
نام علمی: Salvia hispanica L.
نام تیره : نعنائیان Lamiaceae
گیاهان جنس مریم گلی (Salvia) از گیاهان گلدار، نهاندانه، دولپه ای و پیوسته گلبرگ هستند که نزدیک به هزار گونه در جهان و حدود 85 گونه علفی یکساله یا چند ساله در فلور ایران دارند.
چیا از گیاهان دانه روغنی است. روغن استحصالی شامل اسید آلفا لینولئیک که حاوی 55درصد امگای 3، 18 درصد امگای 6 و 6درصد امگای 9 و حدود 10 درصد چربی اشباع شده است.
دانه های چیا سرشار از مواد لعابی یا موسیلاژ است و در آب معمولی تا 12 برابر وزن و حجم خود آب جذب می کند، باد کرده، ژله ای می شود روی همین اصل به عنوان حجم دهنده مواد و غذا استفاده می شود.
دانه های چیا انرژی زا که صد گرم از آن تا 335 کیلوکالری انرژی تولید می کند، بدون کلسترول دارای قند، فیبر، انواع ویتامین محلول در چربی (A,D,E, K ) و ویتامین های محلول در آب نظیر B, C به همراه عناصر مختلف معدنی نظیر p, Ca, Fe, Mg, Mn, Zn,K, Na است لذا ارزش و اهمیت غذائی بالائی دارد.
این گونه از گیاه مریم گلی گیاهی است علفی پایا شبیه مریم گلی دارویی با گلهای آبی، بومی مکزیک، بولیوی، آرژانتین، نیکاراگوئه، اکوادور ، گواتمالا تا استرالیا که به دلیل تولید دانه های روغنی آن در بسیاری از کشورهای جهان از جمله در کشورهای اروپایی کشت آن معمول است .
در ایران سابقه کشت ندارد در حالیکه در مناطق نسبتا" وسیعی از شمال و جنوب ایران قابل کشت است.
منابع:
زرگري، علي. گياهان دارويي. موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، 1376: 192
قهرمان، احمد. كورموفيتهاي ايران (سيستماتيك گياهي). جلد دوم. مركز نشر دانشگاهي، 1373: 257 و 266
مظفريان، ولي الله. شناخت گیاهان دارویی و معطر ایران. انتشارات فرهنگ معاصر، 1391
میرحیدر، حسین. معارف گیاهی. دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1372-1373
قربانی نهوجی، مجید، سیستماتیک گیاهی 1 و 2، جزوه دانشگاهی
قربانی نهوجی، مجید، گیاهان کاربردی، جزوه دانشگاهی
شما می توانید این خبر را در قالب یک فایل PDF چاپ یا ذخیره کنید. |