گياه علف طلا و خواص درماني آن
گياه علف طلا، گیاهی است علفی، پایا، با ساقه ای شاخه دار و راست. برگ های آن نیزه ای و متناوب هستند. غنچه های زرد رنگ آن به صورت خوشه ای در قسمت انتهای شاخه ها می رویند.
این گیاه به طور معمول در آسیا، اروپا و آمریکای شمالی در میان بیشه زارها، روی دامنه های خشک و روی صخره ها چه در دشت و چه در کوهستان می رويد. دوران گلدهی این گیاه از مرداد تا مهر ماه می باشد.
خواص درماني:
مدر، آرام کننده، قابض و بادشکن است و هم از این رو در درمان اسهال های ساده، ورم روده و به طور کلی رفع ناراحتی های دستگاه گوارش که با بروز حالات اسهالی همراه است اثرات مفید ظاهر می نماید. مصرف آن برای درمان اسهال مسلولین و کودکان در زمان ظاهر شدن دندان توصیه شده است. با مصرف فرآورده های این گیاه نه تنها التهاب مخاط دهان بلکه التهاب دستگاه گوارش و مجاری ادرار نیز درمان می گردد و خونریزی های داخلی متوقف می شود. فرآورده های این گیاه دارای اثر دفع اوره و کاهش کلسترول خون است. در درمان بیماری های عفونی مجاری ادرار موثر است. در استعمال خارجی جوشانده برگ های خشک گیاه به صورت غرغره جهت رفع التهاب مخاط دهان، درد گلو و ورم لثه ها به کار می رود. اگر گرد برگ های خشک گیاه بر روی زخم و جراحات پاشیده شود در خشکاندن ترشحات و بهبودشان موثر است. این گیاه را می توان همراه سایر گیاهان برای درمان آنفولانزا به کار گرفت. به عنوان یک آنتی سپتیک )ضد عفونی کننده( در درمان التهاب مثانه سودمند است.
ملاحظات ايمني:
در افراد حساس به گیاهان تیره آستراسه )کاسنی( ممکن است سبب بروز واکنش های آلرژیک شود.
تركيبات شيميايي:
تمامی بخش های گیاه دارای تانن، موسیلاژ، مواد تلخ، کمی اسانس، ساپونین، آلکالوئید و اسید سالیسیلیک است. درریشه گیاه اینولین وجود دارد.
گردآورنده:متين مهين زارع
منابع:
1- قهرمان، ا (1373). كوروموفيت هاي ايران (سيستماتيك گياهي). جلد اول، دوم، سوم. تهران: مركز نشر دانشگاهي.
2-زرگري، ع. گياهان دارويي. (1369). گياهان دارويي. چاپ چهارم. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
شما می توانید این خبر را در قالب یک فایل PDF چاپ یا ذخیره کنید. |